Waar de eerste bewoners op Zanzibar (Arabisch: Zinj el-Barr = land van de zwarten) kwamen is niet duidelijk, waarschijnlijk waren het vissers die ver voor Christus vanaf het vasteland van Afrika naar Zanzibar gingen. Zanzibar gold lang als een doorvoerhaven en eeuwenlang kwamen Arabieren vanaf Oman op de moesson binnenvaren om handel te drijven in ivoor, slaven en specerijen. Mede hierdoor is een moslim gemeenschap ontstaan op Zanzibar. Momenteel is meer dan 95% van de bewoners islamitisch, voornamelijk soennitische moslims. De rest van de bevolking is Christen, Hindoe of heeft een andere godsdienst. Naast moskeeën zijn er ook kerken en tempels te vinden in Zanzibar. Voorbeelden hiervan zijn de Anglicaanse Kathedraal ‘Church of Christ’ en de Katholieke kerk St. Joseph.
Zanzibar is een groep eilanden zo’n 25 tot 50 kilometer voor de kust van Tanzania waar het deel van uitmaakt. Het bestaat uit verschillende eilanden Unguja (meestal aangeduid als Zanzibar), Pemba en Mafia. De hoofdstad is Zanzibar Town (op Unguja) met daarin het historische deel: Stone Town. Stone Town vertegenwoordig nog steeds de oude wereld en was ooit een van ‘s werelds belangrijkste handelshavens. Sinds 2000 staat Stone Town op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO.
Klimaat
Zanzibar kent een tropisch klimaat. De beste periode om Zanzibar te bezoeken is tussen juni en oktober. De gemiddelde temperatuur ligt dan tussen de 24 en 30 C°. De zeebries zorgt voor verkoeling. Tussen november en maart kan de temperatuur oplopen tot 35 C°. De meeste regen valt in april en mei. September tot en met maart zijn de beste maanden om te duiken en te snorkelen.
Zanzibar heeft een semi-autonome status met een eigen president en parlement. De belangrijkste bronnen van bestaan zijn specerijen (waaronder kruidnagel, nootmuskaat, kaneel en peper) en toerisme.
De archipel
De archipel heeft ongeveer 1,3 miljoen inwoners met een jaarlijkse groei van circa 3 %. Tanzania bezet nr 152 op de Human Development Report met een Human Development Index (de index wordt samengesteld op grond van levensverwachting, analfabetisme en BBP) van 0,476. Voor Zanzibar is die index groter: 0,662. Nederland neemt met 0,915 de vierde plaats in op de wereldranglijst. De uitgaven voor de gezondheidszorg in Tanzania zijn moeilijk te vergelijken met die van Nederland, maar in 2011 werd in Nederland per inwoner circa $ 6.000 besteed aan gezondheidszorg en in Tanzania $ 37,30 per inwoner: een factor 160 kleiner.
Bovendien draagt de regering in Tanzania slechts 40 % van dit bedrag bij. Ter vergelijking in Nederland is dat 86 %.
Hoewel de lokale artsen hebben geleerd om te roeien met de riemen die zij hebben maakt het bovenstaande duidelijk dat de kwaliteit van de gezondheidszorg in Tanzania en Zanzibar veel minder is dan die in Nederland. Zo zijn bijvoorbeeld veel laboratorium onderzoeken in publieke ziekenhuizen niet beschikbaar vanwege de hoge kosten en zijn geneesmiddelen niet of nauwelijks beschikbaar voor patiënten.
De allerarmsten zijn aangewezen op de gratis medicijnen die sporadisch verstrekt worden, andere kunnen in de plaatselijke apotheek voor eigen rekening geneesmiddelen kopen.